..♥Zeekind♥..
How everything can talk and can tell you what beauty lies beneath. tumdudumdumdum.
As the sea was endlessly talking its way thro time, I found a hand growing in the middle of the dunes, calmly reaching for the sun. So I asked what it was doing there, so alone and incomplete. The sand sprung up and told me how everything grows as a hand, existing thro giving and receiving, building and breaking, and that all the things in between is just dust turned into glitter. Like a sunset sprinkles its daily story on the water as she settles down to sleep and becomes one with the whispers of the sea. Like we settle down as well after a long day, or a short one. Settling down after a long life, or a short one.
⋅⇓⇓⋅DRAWINGS⋅⇓⇓⋅
translating conversations, experiences and the findings I meet.
↓♥↓♥↓♥↓↓♥↓♥↓♥↓↓♥↓♥↓♥↓↓♥↓♥↓♥↓↓♥↓♥↓♥↓
⋅Δ↓Δ⋅ PAINTINGS ⋅Δ↓Δ⋅
Contact::
e-mail: evazeekind@gmail.com
Instagram: visual art @zeekindje
music @evazeekind
⋅⇓∴MUSIC∴⇓⋅
some words of a heart. A weird world to understand.
DE GEHEIME TAAL VAN DUIZEND DEKENS
(the secret language of a thousand blankets)
being disconnected from living, life, oneself and from other people
ZOETEKAUW UITGEKAUWD
(sweettooth outtoothed)
stepping out of the dreamy pink world
Als ik de wind zou kunnen spreken
Hoe ze gaat en raast naar wil
De jurken bolt
Goed gewassen
En wachtend op de warme huid
Om vervolgens de zee te laten klotsen
In haar kom en ga
Die de hartslag maakt
Van de hele wereld.
Dan zou ik met haar zingen
Zonder vragen
En beminnen
Dat wat je hebt
Je ook kan zijn
Dat wat je kent
Je ook kan zijn
En ik heb die kennis
Ooit opgeschreven
Toen ik mij nog herinnerde en leefde
Ooit zo samen gezongen
Over niets
en voor alles
Maar de hele wereld lijkt nu een droom
Die op het puntje van mijn hart slaat
Toch langzaam wegglipt
In de loop van de dag
Ongekozen.
En niet kunnen kiezen
Is misschien wel het meest verwarrende verhaal
Die storm raast mijn handen vol
Van vallen in het zand
En voelen niet op te kunnen staan
Denken en denken en denken
En alles aan
Laat mij rustig schelpen zoeken
Om te rijgen dat het klingelt
De melodie terug te kunnen roepen
En in vrede te kunnen zingen
Dat alles al lang klaar staat.
Dat alles allang klaar staat
En terwijl ik weg vaar
Sta jij daar
Je af te vragen
Waarom ik zoveel vragen heb
Alhoewel zo stel ik het me voor
Wanneer ik zou zeggen hoe ik breek
Want ik voel mij verdrietig
Wanneer ik verlang naar wat ik wil
Daarnaast wil ik slapen op de wind
En wakker worden bij
Dan is het maar zo
Mijn handen weggooien
En mij hoofd mag erbij
Een vertrouwen opknopen
Alles even vergeten
Behalve wij
En wanneer de dag dan over is
Net zo goed weer
Zonder reden
Vrolijk zijn
Older albums::
‘Angels playing basketbal’
how being close to death can make life a little weird,
‘little houses lick the wounds’
an ode to connection and letting go.
⇓−Ο− some video’s −Ο−⇓
…babies in the sky
About always growing back to talking with the world and conversating with life.
…Wolkenkrabbers…(cloudscratchers)…
Like the sky, everything can be shaped as you wish and comes and goes as it pleases.